Omdat zij het mooiste is wat me in mijn leven is overkomen, waar ik zielsveel van hou en zij degene is die me nooit in de weg heeft gestaan bij het uitoefenen van mijn prachtige “hobby”.
Integendeel!
Zij is het die, als ik voorzichtig begin over een tripje naar het buitenland steeds zegt: ‘Doe het maar, nu kun je het nog doen, je vindt het prachtig en in je laatste hemd zitten toch geen zakken’.
Zij hakt zo, als altijd, de knopen door waar ik mee aan kom sjouwen. Terwijl ze weet dat ze weer een week alleen moet zijn en waar ze altijd weer tegenop ziet.
Zij is het die de huwelijksweegschaal van “geven en nemen” aan de “geefkant” het meeste gewicht geeft terwijl ik, tot mijn schaamte, moet bekennen dat de “neemkant” mij meestal wel prettig uitkomt.
Zij wéér een avond tegen mijn slapende kop aan moet kijken als ik na een jachtdag uitgeteld op de bank hang.
Zij weet zo, zonder zichzelf weg te cijferen, op wonderbaarlijke wijze een sterke persoonlijkheid te mixen met een bescheiden leefwijze.
Zij mij daardoor de ruimte geeft voor het beoefenen van mijn vele hobby’s en de daaraan verbonden kosten.
Zij is het ook die mijn geschoten wild altijd weer bereidt tot een heerlijk gerecht en er ook niet voor terug schrikt om een haas of ree te villen en panklaar te maken als ik het weer te druk had met andere zaken.
Zij het is die me 3 schatten van kinderen heeft geschonken waar we samen mateloos van genieten en waar we trots de deugden en glimlachend de ondeugden van onszelf in terug zien.
Met zo’n vrouw te mogen leven is een even groot genoegen als een voorrecht en ik hoop van harte, zo de Here wil, op nog vele jaren samen met: Mijn jagersvrouw.
Ode aan mijn vrouw Joke