Wild halen of punten

Ik train nu een aantal weken maar begin me op maandagavond steeds minder op m’n gemak te voelen. Thuis oefenen we met veel plezier (en succes) het slepen en dirigeren.
Als Joy op een avond een dummy apporteert uit het water laat hij hem los en schud zich eens lekker uit.
‘Foei!!’ ‘Niet doen zegt de trainer, dat hoeft hij nu nog niet, dat doen we later pas.’
Het is duidelijk dat Joy allang in de gaten heeft “hoe de hazen lopen”. Dit hoeft hij me thuis niet te flikken. En dat weet hij!

Ik krijg steeds meer het gevoel dat er iets niet goed gaat en mis het support voor de oefeningen die ik thuis doe dus ga ik eens bellen of er wat anders is voor mijn hondje.
Een A-groep. Maar dat stuit op verzet vanwege de jeugdige leeftijd van Joy.
De basis ontbreekt. Niet verstandig. Kom volgend jaar maar terug. Is de reactie.
Het brengt me weer aan het twijfelen. Doe ik er goed aan? Vraag ik te veel van Joy?
Maar ik krijg steeds meer de indruk dat Joy het best aankan. Natuurlijk doet hij de “simpele”oefeningen nog niet perfect, (en zeker niet op de maandagavond) maar het dirigeren thuis met de fluit gaat steeds beter.

Ik besluit om het te proberen. Als blijkt dat er “te veel druk” op de hond gelegd word stop ik er subiet mee.

De nieuwe (A) trainer geeft goede aanwijzingen. Veel ervan zijn echter gericht op de KNJV proeven, zo van: ‘de hond moet dit en dat zó doen anders krijg je puntenaftrek’. En dát, schijnt iets heel ergs te zijn. Vooral het markeren is lastig. Joy is gewend om het laatste stukje met de neus te doen. Thuis op de eenden niet erg maar op een proef fataal!

‘Volgende week gaan we echt punten geven’ zegt de trainer.
Nu word het spannend, want, ‘de punten’ daar gaat het om.
Waarom had ik ook weer een hond? Om wild te halen of punten!!
Maar het heeft toch wel wat spannends. Hoe zal hij het doen?

De avond is daar.
In een leuke sfeer doorlopen we de proeven. Joy kan volgens mij veel beter en laat af en toe een steekje vallen, maar ja.

Als ik als laatste aan de beurt ben voor de dirigeerproef is er door 7 baasjes al heel wat afgeroepen en achter uitgestoken armen aangerend. 4 Cursisten halen geen punten op dit onderdeel.
Ik stuur Joy vooruit en laat hem precies zitten tussen de 2 boompjes door die de keumeester  had aangewezen.
Na 3 fluitcommando’s (ik hou niet van roepen en wijzen) komt hij in volle vaart terug met de dummy. Het is in no time achter de rug.
De groep, die heeft staan kijken, begint spontaan te klappen.
Als de punten van deze informele A-proef geteld worden heeft Joy er 78!!
Wat ik niet slecht vind voor een hondje van 15 maanden.

Ik geef me op voor de KNJV proeven die binnenkort worden gehouden.